Fijne Hectiek

Goede dag!


Deze week is redelijk hectisch geweest, maar wel fijne hectiek wat mij betreft. Vorige donderdag begon het met een optreden in Arnhem, bij Arnhems Muziek Podium in cafe Bosch.
Daarna zijn we doorgeracet naar Hilversum om vervolgens om 1 uur s'nachts wat nummers te spelen bij 3FM! Ik was te gast in het programma Barend en heb daar 2 nummers gespeeld. Hier is onder andere mijn nieuwe nummer "Living in Holland" te beluisteren en te bekijken.


Tussendoor een super gezellig huiskamer concert gespeeld in de Schildersbuurt in Utrecht op zondag. Daarna doorgereisd naar Amsterdam, naar het Amsterdam Dance Event! Deze muziek zit ver van mijn eigen muziek, en daarom ook zo fijn om even helemaal los te gaan op de beats van Paul Kalkbrenner en zijn broer Fritz.

Dinsdag was het tijd voor de Camelot in Nijmegen. Helaas geen mannen aanwezig om me te helpen met het sjouwen van de piano, dus het was aan mij en mijn grote (kleine) vriendin Simone om de zooi te verhuizen naar Cafe Camelot. Dat ging natuurlijk vlekkeloos. Erg gezellig was het, en na mij speelde de Israelische Noam Vazana (www.noamvazana.nl). Piano, zingen en trombone tegelijk, ik was onder de indruk.


Vanavond speel ik in een huiskamer van Amsterdam, en morgen sta ik in het voorprogramma van Ralph van Manen in Gorinchem (www.ralphvanmanen.nl).


Voor alle Utrechters is het leuk om te weten dat ik volgende week donderdag 4 november in de DB's te Utrecht te vinden ben. Hier speel ik in het voorprogramma van de Canadese band Picastro (www.myspace.com/picastro).


Tot zover de update, hopelijk zie ik je gauw bij een toekomstig concert.


Liefs,
Rachèl Louise
www.rachellouisemusic.nl

Huiskamer Concerten!

Hello party people.

Dit is de tijd, waarin wij ons allen moeten realiseren dat de zomer echt tot zijn eind is gekomen. Waar we ons hoogstens mee mogen verblijden is wanneer (en dit zei ik vanochtend nog) het niet regent, en/of de zon ietwat schijnt. Ik kan hier persoonlijk nogal dramatisch op reageren, en mezelf in een warm bed willen gooien totdat het juni is. (alhoewel de laatste paar dagen erg mooi zijn geweest, dat geef ik toe) 

Maar, om dat niet te doen en ook iets moois van de herfs&winter te maken, doe ik leuke dingen in het leven. Hierbij zitten ook (je voelt hem al aankomen) huiskamerconcerten! 

In geen ander concert heb ik ooit meer zin. Het is puur een gezellige hapjes en drankjes + chill avond! Natuurlijk speel ik tussen de kletsende menigte ook wat nummers, waar men tot nu toe elke keer stil voor blijft. Zo ontstaat er een kleine theater sfeer in de huiskamers van Nederland.

We hebben er nu een heel aantal gehad van alle soorten en maten. Bijvoorbeeld 1tje midden in de bossen van Maarn, 1 in een achtertuin van Amsterdam waar mensen toekeken vanaf de balkons, en zelfs 1 waarbij mijn piano en meerdere speakers in een flat van 6 hoog zijn gesjouwd (dank aan ons team)! Ook de normale en gewone, Hollandse huiskamers zijn bezocht natuurlijk.
Kortom, als je ’t mij vraagt: er moeten er nog veel meer komen.
De komende paar maanden staan er dus al weer een aantal gepland, maar er is zeker plaats voor meer.

Hier dus mijn vraag aan jullie: lijkt het je leuk om een huiskamer concert bij jou thuis te houden? Het enige wat je hoeft te doen is de gasten uit te nodigen, wij regelen ALLES! En dat allemaal ook nog is voor niks. Het enige waarnaar wij vragen is een kleine bijdrage van de gasten, en dat mag zijn wat zij het waard vonden. Dit voor de sponsoring van de komende E.P.  

Als je na deze mooie reclameblog van mij nog steeds niet wilt, weet ik het ook niet meer ;)
Laat het me gauw weten als je dit wat lijkt en stuur me een mailje naar rachellouisemusic@gmail.com of matthijsboom@live.nl

Heel veel liefs en bedankt voor het lezen!
Rachel Louise

Een straatmuzikant en treinreiziger

Ik had dus besloten jullie alleen te schrijven als er iets interessants was of iets wat ik zo leuk vond dat het zeker de moeite waard was het op het web te plaatsen. 
Nu wilde ik eigenlijk al schrijven over de 40+er die ik deze week in het centrumpje van Utrecht zag. Ik had een beetje verkeerd gepland en moest 25 minuten wachten op een paar vriendinnetjes. Ondertussen kon ik dus genieten van deze man die oldies but goodies speelde als "House of the Rising Sun" en "Sweet Home Alabama". Wat ik zo interessant vond, was dat hij bijna ELK woord eindigde op "ah". Uitleg: "There-ah is a house-ah in-ah New Orleans-ah. They-ah call-ah the Rising Sun-ah". Enzofoort. Nu klinkt dit alsof ik hem daar stond uit te lachen, maar hoewel ik wel geamuseerd was, vond ik het toch een prestatie voor iemand om uit het niets z'n gitaarkoffer op de grond te pleuren en vervolgens alles te geven wat er in z'n hart zit voor deze nummers. Zo kwam het op mij over, en was het meer dan inspirerend. 


Hmm, dat is een langer verhaal geworden dan ik had gehoopt, want ik vond het dus niet echt interessant genoeg maar wel leuk.


Verder stapte ik vandaag de trein in, heerlijk van mijn ipod genietend wachtte ik tot de trein het station verliet wanneer ik vervolgens in dromeland kon vallen met mijn favoriete liedjes. Integendeel; een meisje van in de 20 komt naast me zitten en vraagt of ik een pen en papier heb? Zo aardig dat ik was, zocht ik rustig voor beide, met de gedachte dat ze me daarna weer met rust kon laten. Ze keek me wat verward en ongemakkelijk aan en dus vroeg ik waarvoor ze het nodig had, en ze zei dat ik na deze treinrit moest opschrijven wat ik van haar vond in 1 zin. Creatief, dacht ik. Maar waarom? Ze studeerde aan de Open University en dit was een project voor de gehele dag. Deze chick moest dus van 12.00-16.00 uur 10 mensen vinden om op een papiertje te schrijven wat ze van haar vonden. Het enige wat ze had, was een enkeltje Driebergen-Utrecht en een paperclip. Ze moest dus ook beginnend met haar paperclip gaan ruilen met mensen om een zo'n waardevol mogelijk iets te krijgen zodat ze haar enkeltje terug naar Driebergen weer kon betalen. Ondertussen begon ik alweer spastisch zorgen te maken of dit iemand was die geld nodig had voor een jointje, maar zo kwam ze niet over. Ze was bloednerveus om deze opdracht uit te voeren, en kwam wel over als iemand die dit niet voor de lol zou doen omdat ze het doodeng vond. Dus ik besloot haar verhaal te geloven en gaf haar mijn briefje die ze van mij pas mocht lezen als ik weg was. Ik had opgeschreven dat ik haar eerst ietwat ongemakkelijk vond, maar dat ze langzamerhand wat losser kwam. Ook vond ik haar een aardig en interessant persoon. Ik heb haar mijn pen gegeven, succes gewenst, en gevraagd of ze voor mij mijn website wilde bekijken met mijn muziek.


Ik wou dat ik elke dag dit soort dingen mee zou maken, waar de onafhankelijkheid en de "op ons zelf gerichtheid" iets verdwijnt. En hopelijk heeft ze mijn pen niet verkocht voor iets in de coffeeshop. 

Liefs,


Rachel


P.s. er staan wat nieuwe filmpjes op youtube, waaronder mijn nieuwe nummer "At the Disco". http://www.youtube.com/user/rachellouiseV?feature=mhum